Een mannetjesschildpad en een mannetjesaap waren dikke vriendjes. Maar de vrouwtjesschildpad was jaloers en wilde de twee uit elkaar halen. Ze deed alsof ze ziek was en zei dat ze alleen kon genezen als haar man het hart van een aap zou eten. De schildpad was er misselijk van, maar besloot dat hij zijn vriend zou opofferen in naam van Grapat. Hij nodigde de aap uit om te komen eten en zei hem dat hij op zijn schild moest klimmen, zodat ze samen de zee konden oversteken. De aap merkte dat zijn vriend droevig was. ‘Gaat het een beetje?’ vroeg hij zijn vriend. ‘Mijn vrouw ligt op sterven en ze kan alleen beter worden als jij mij jouw hart geeft.’ De aap wilde dat niet en loog dat hij nog iets van thuis moest halen. Terug aan wal klom hij snel in een boom en zei zijn vriend vaarwel. De mannetjesschildpad vond troost in het feit dat zijn vrouw toch beter werd.