Men zegt dat de dageraad ooit ruzie had met de goden. Ze hield zich toen schuil in een grot die was afgesloten met een enorme rots en ze wilde niet meer schijnen. De goden waren ten einde raad: waar waren zij zonder de dageraad? Ze smeekten wat ze konden, maar de dageraad liet zich niet meer zien. De godin van de liefde wist wel raad met fratsen en bedacht een manier om de dage- raad te overtuigen. Ze plaatste een spiegel voor de steen die de grot afsloot en vroeg de oorlogsgod zich in de buurt te verschuilen en te wachten. Toen de dageraad zag dat niemand haar zocht, haalde ze de steen weg. Toen zag ze het mooiste meisje dat ze ooit had gezien en dat ook nog op haar leek. De oorlogsgod greep haar toen bij de haren en dwong haar om de wereld weer te beschij- nen met haar prachtige licht.