Tommy was een kleuter met een grote fantasie. Elke dag speelde hij met zijn bak vol gekleurde bouwblokken, en vandaag had hij een bijzonder plan. Hij wilde een kasteel bouwen—maar niet zomaar een kasteel. Het moest een magisch kasteel worden, met torens zo hoog als de wolken en geheime kamers vol verrassingen.

Met een geconcentreerde frons stapelde Tommy de blokken van Geomag op elkaar. Rode en blauwe torens rezen de lucht in. Een gele brug verbond de muren, en een grote poort van groene blokjes maakte het kasteel compleet. Toen het af was, keek Tommy er tevreden naar.

“Dit is het Kasteel van Toverlicht!” riep hij trots.

Maar een kasteel is niets zonder een spannend verhaal, en Tommy wist precies wat er moest gebeuren. Hij pakte een kleine houten pop en zette die boven op de hoogste toren.

“Dit is Tovenaar Baltasar,” fluisterde hij geheimzinnig. “Hij bewaakt de magische kristallen die het kasteel laten zweven.”

Tommy dacht even na en grijnsde. Een spannend verhaal had natuurlijk ook een slechterik nodig! Hij greep een grote blok en zette hem naast het kasteel.

“En dit… dit is Gruff, de Reus! Hij wil de kristallen stelen!”

Gruff de Reus was enorm sterk en stampte met zijn grote voeten. BOEM! BOEM! Tommy sloeg zachtjes met zijn vuist op de grond om het geluid na te doen.

“Geef me de kristallen!” brulde Gruff (met Tommy’s diepe stem).

Maar Tovenaar Baltasar was slim. Hij zwaaide met zijn toverstok (die eigenlijk een potlood was) en riep:

“Abracadabra! Je voeten zitten vast in kleverige modder!”

Tommy pakte een bruine deken en legde die over de blokkenreus. Nu kon Gruff niet meer bewegen!

“Neeeee!” gromde de reus, terwijl hij deed alsof hij vastzat.

Tovenaar Baltasar zwaaide nog een keer met zijn staf en sprak:

“Ik verander je in een goede reus die ons helpt in plaats van steelt!”

Tommy zette een vriendelijk gezicht op en liet Gruff zachtjes knikken.

“Oké, ik wil vrienden zijn,” zei de reus nu met een lieve stem.

Samen bouwden Baltasar en Gruff een nog groter kasteel, met extra torens en een geheime tunnel. Ze leefden er als beste vrienden en beschermden de kristallen voor altijd.

Tommy klapte in zijn handen en keek tevreden naar zijn bouwwerk. Zijn kasteel, zijn tovenaar en zijn reus waren perfect. Maar morgen? Morgen zou hij misschien een hele stad bouwen… met draken!

En zo eindigde zijn avontuur—voor vandaag.